1. |
Άκατα
03:06
|
|||
2. |
Homo syllabus
03:07
|
|||
|
Φως
δυο χέρια μουδιασμένα
απο τον καρπό
αγγίγματα στις σκέψεις των μαρμάρων
θυμούνταν θερμοκρασίες δακρύων
κραυγές πολέμους ξεχασμένους των νευρώνων
και τραύματα ανοιχτά της μνήμης
που περιμέναν τη συντροφιά του αίματος
Πες μου
ποιο μίσος έμεινε απο τη νύχτα ζεστό
και ποιες εισπράξεις του έρωτα θα τρυπώσουν από τις κουρτίνες
Φως
μικρές πλεύσεις δακρύων που αυλακώναν το πρόσωπο
αναχωρήσεις απο τις πατρίδες των βλεφάρων προς τη μοναξιά του δέρματος
πρόσωπα νησιά
που τα σκάλιζε ο άνεμος
Πες μου
ποια σώματα σε αγκάλιασαν πιο πολύ από το κύμα
ποιες ανταύγιες σε ερήμωσαν το ξημέρωμα
Ο ίλιγγος
φώτιζαν τα κάδρα των ψυχών
και στους δρόμους που πάλιωναν βαθιά μέσα στο αίμα
ανθίζαν μελάνια
ταχυδρομικές σάρκες
που έγραφαν τον κόσμο ξανά
φλέβα φλέβα
Ο ίλιγγος
Πόσες και πόσες μέρες στον πάγο και στην καυτή τη σαρκα
ασύρματοι άνθρωποι
πιασμένοι άλλοτε από μια υπόσχεση
κι άλλοτε από τα χέρια
ανεβαίναν πανω στις ράγες
και σα συρμός ξεκινούσαν προς την αγάπη
Κι η πλάνη
έτρεχαν τα μάτια των καιρών
και πάνω στην πλατεία μια αστραπή ξαφνικά τα τύλιγε με βροχές
δάκρυα από ίσκιους μακρινούς που έσταζαν βιαστικά στην αψίδα του χρόνου
κι εσύ γινόσουν η αρχαιολογία του βλέμματος
πίσω από τις οθόνες που στο πλάνο των κυμάτων έβλεπες να κατεβαίνει
απρόμαυρη μια γυναίκα
ίδια η θάλασσα και ίδια η μοίρα των ιστών
αβάσταχτη και αραχνώδης
να παγιδεύει αργά το πέρασμα στην αιωνιότητα
|
||||
3. |
||||
|
Regarde
Je marche dans les jardins qui ont fleuri à notre passage
Et je laisse derrière les paroles que nous avons échangées
Pour que le vent les emporte avec les feuilles
Regarde
Je marche tout en silence et je me tiens un peu aux escaliers de nos promesses données
Cherchant un rêve dans un autre rêve
Voyant le monde changer devant nos yeux
Regarde
Nos haleines sont encore fraîches
Et le vent aussi familier
T'ébouriffe les cheveux lorsque tu manques
Et dans ton absence
Tout devient aussi familier
Aussi familier
Regarde
La route arrive à la fin
et c'est la fin de notre chemin
il n'y a plus rien de familier
sur le marbre froid
Mais regarde
Avec des sens affaiblis je continue
J'avance loin de nous
À travers le rêve
Vers un autre rêve
|
||||
4. |
Ατλαντικοί 2
04:48
|
|||
|
Ξημέρωσε
κι εμείς αγκαλιαστήκαμε εκτελωνιστήκαμε και επεκταθήκαμε
Ύστερα συγκρουστήκαμε ερωτευτήκαμε κι απομακρυνθήκαμε
και στο τέλος γίναμε οι ατλαντικοί
οι πεπερασμένοι άπειροι που χρεώθηκαν όλα τα βυθίσματα
Γίναμε οι ατλαντικοί
γιατί χωρέσαμε όλες τις ιστορίες που βουλιάξανε
Γίναμε οι ατλαντικοί
γιατί στο βυθό μας δεν αγαπήσαμε τίποτα άλλο πέρα από τα ναυάγια
Κι από δω και πέρα θα είμαστε οι ατλαντικοί
όχι επειδή είμαστε ωκεανοί
αλλά επειδή τους χωράμε
|
||||
5. |
Κεριά
03:28
|
|||
|
Έβλεπες να νυχτώνουν τα δάκρυα
κρυμμένα στο δρόμο τα φιλιά σου ξετρύπωναν από τις σχάρες
πόσα πεζοδρόμια και πόσες στοές δεν ήξεραν τη ληξιαρχεία του έρωτα μας
τις μορφές που ενεδρεύανε στα κάγκελα
πνιγμένες από ομορφιές και δέρματα
Είπαμε κάτι κεριά
αφισσοκοληθήκαμε ένα Σάββατο
και ξεκινήσαμε να διαβάζουμε τα μάτια των περαστικών
ύστερα φύγαμε
αδειάσαμε κι εμείς κι οι δρόμοι
ποτάμια οι σκέψεις πνίγονταν μέσα στα νερά τους
Πόσο χώρο πιάνει το στήθος σου μέσα στη νύχτα μου, σε ρώτησα
ποιος θα σου διαβάζει στο κρεβάτι το ωράριο των άστρων;
σε άφησα στην είσοδο των χειλιών σου
δυο σκαλοπάτια πριν την επόμενη πόρτα γύρισες και με κοίταξες αμίλητη
αυτή η κόλαση έχει άφεση θεού σου είπα
δεν έχουμε άλλη επιλογή
θα χαμογελάμε πιο πολύ κι από το θάνατο
|
||||
6. |
Νικηφόρου Ουρανού
02:49
|
|||
|
Είσαι η πόλη μου
Αυτή που γνώρισα
μέσα από σένα
μέσα από το βήμα σου
πάνω στην τρυφερή βρωμιά
του πεζοδρομίου
Το βλέμμα σου στους τοίχους
στάζει σκιές
μαυρόασπρες γραμμές
που αιωρούνται
Κολυμπούν πίσω από τα μάτια μου δένοντας με σφικτά
Και τώρα που μου λείπεις
μου λείπεις αφόρητα
περπατώ μέσα της, μέσα σου,
αγκαλιάζω το δρόμο
μ` αγκαλιάζουν τα φώτα σου
μα ξέρω τα θαύματα που κρύβει το σκοτάδι σου
και τ`αγαπώ
Εσένα την πόλη που αλλάζει,
μέσα στο χάος και τη βία της
Σκέφτομαι συνέχεια τα χέρια σου πάνω στους
ώμους μου
τα χείλη σου πάνω στα μάτια μου
το κορμί σου όπως το δρόμο που έχω χιλιοπερπατήσει
έχω τρέξει λαχανιάζοντας
Κι ακόμα νιώθω αυτή την ευτυχία
όταν κλείνω πίσω την πόρτα
του μικρού μου σπιτιού
και ανοίγεσαι μπροστά μου
φθαρμένη και πανέμορφη
Όλα ξαναξεκινούν
κι εγώ κατηφορίζω
χωρίς να σταματώ
να θυμάμαι,
χωρίς να θέλω να ξέρω
πού θα με βγάλεις
|
||||
7. |
Μετροπόλιταν
03:26
|
|||
8. |
||||
|
Κι εμένα η καρδιά μου
ανεμίζει σα βράχος
σημαία ξανά των ακυμάτιστων
και πριν καθρεφτης καθρεφτίσει ουρανό
ξανά ποθώ τις πέτρες
Κι εμένα τα βλέφαρα σκιάζουν ροές
πνιγμένες φωνές
Κορίτσι πένθος
κάθε φορά που ξεκινώ για το κορμί σου
διώξε με
Και εκεί στις ζάρες των ματιών σου στρίμωξέ με
Δεν έχουν δάκρυα τα χέρια μου να κλάψουν
Και μέσα στο βράδυ το χλωμό ηχούν αρώματα
φορές που πλάγιασα σκιά με νυχτοβάτες
Κι αν είναι χαμόγελα τα στόματα
γιατί είναι λύπη
Κι αν είναι χαμόγελα τα στόματα
πως είναι λύπη
Κορίτσι πένθος
κάθε φορά που ξεκινώ για το κορμί σου
διώξε με
Και εκεί στις ζάρες των ματιών σου στρίμωξέ με
Δεν έχουν δάκρυα τα χέρια μου να κλάψουν
Για να σε αγγίξω
δεν έχουν δάκρυα
|
||||
9. |
||||
|
Πέρα από τη θάλασσα
από του ορίζοντα την άκρη θα με βρεις
Πέρα από τα κύματα
τα σύννεφα το λυκόφως της αυγής
|
||||
10. |
Κάφκα
02:41
|
|||
Stelios Lalousis Athens, Greece
Electro poetry. Words and plugins
Stelios Lalousis recommends:
Generatie Desinteresse
by Gamma Intel
If I would been asked which music stimulated me most the last two years, this album has all the answers. Its a new perception of idm, totally mesmerizing.
go to album
During pandemic this release was like escaping to another world.
go to album
Solid, hypnotising, fractured
go to albumIf you like Stelios Lalousis, you may also like:
Prologue
by Nuages Électroniques
Dazzling guitar-based compositions from this French duo that pair the lightness of ambient music with intricate playing.
go to album
OBSKURA : Various Artists
by OBSKURA
All proceeds from this hard-hitting industrial techno compilation go to benefit relief organizations helping Ukraine.
go to album
Hooks from the matrix: an alluring, kinetic blend of vaporwave, dub, and acid house from Vancouver producer Dorosoto.
go to album
